برچسب ها: مهدويت-ظهور -وقايع-،
وقایع ظهور
بشارت ظهور
پیامبر اکرم(ص) ظهور حضرت مهدی(عج) را در روایات گوناگونی خبر داده است و این احادیث را تنها راویان و محدثان شیعه نقل نکردهاند، بلکه محدثان بزرگ اهل سنت مانند ابوداود، ترمذی، ابن ماجه، طبرانی، ابوعلی بزّاز، احمدبن حنبل، حاکم نیشابوری، احادیثِ آن حضرت را از طریق بسیاری از صحابه و تابعین در کتاب های خویش نقل کردهاند. حتی گروهی از دانشمندان اهل سنت به تواتر احادیث نبوی در این باره اعتراف نمودهاند. از جمله این دانشمندان کُنجی شافعی (متوفای 658 ه.ق) در کتاب البیان فی اخبار صاحب الزمان، ابن حجر عسقلانی(متوفای 852 ه.ق) در کتاب فتح الباری، مؤمن شبلنجی در کتاب نورالابصار، شیخ محمدصبّان در کتاب اسعاف الراغبین، شیخ منصور علی ناصف در کتاب التاج الجامع للاصول و علامه شوکانی در کتاب التوضیح فی تواتر ما جاء فی المنتظر والدجال و المسیح پس از نقل احادیث حضرت مهدی(عج) گفته است: همه احادیثی که آوردیم، به حد تواتر میرسد. همچنین ابن ابی الحدید ادعا کرده است که همه فرقه های اسلامی اجماع و اتفاق دارند که عمر دنیا پایان نمیپذیرد، مگر پس از ظهور مهدی. برخی از احادیث نبوی را در این باره به روایت علماء اهل سنّت بیان میکنیم.
1- در صحیح ابن ماجه آمده است که رسول خدا(ص) فرمود:
مهدی از ما اهل بیت است. خداوند امر او را در یک شب اصلاح خواهد فرمود.
2- در صحیح ابی داود آمده است که علی(ع) از قول رسول خدا(ص) فرمود:
اگر روزگار باقی نمانده باشد مگر یک روز، هر آینه خدا مردی از اهل بیتم را میفرستد که جهان را پر از عدل و داد کند، چنان که پر از ستم شده باشد.
3- ابن مسعود نقل میکند که رسول خدا(ص) فرمود: اگر نمانده باشد از دنیا مگر یک روز، هر آینه خدا آن روز را طولانی میکند تا اینکه در آن روز مردی از اهل بیتم را برانگیزد که اسمش همانند اسم من است. زمین را پر از عدل و داد میکند چنانکه پر از ظلم و ستم شده باشد
4- در صحیح ترمذی آمده است که رسول خدا(ص) فرمود:
مردی از اهل بیتم میآید که اسم او اسم من است.
و همچنین از قول ابوهریره میگوید که رسول خدا(ص) فرمود:
اگر از عمر دنیا جز یک روز نماند، خداوند آن روز را آن قدر طولانی میکند که مهدی درآید.
زمان ظهور
برخی از روایات روز ظهور حضرت را مشخص نمودهاند. لیکن هیچ یک از آنها زمان واقعی ظهور، سال و ماه آن را تعیین نکردهاند.
1- جمعه: امام صادق(ع) فرموده است: قائم ما اهل بیت روز جمعه قیام میکند.
2- عاشورا: آن حضرت فرموده است: قائم ما که درود خدا براو باد در روز عاشورا که روز شهادت حسین بن علی(ع) است ظهور خواهد کرد.
و همچنین از امام محمد باقر(ع) رسیده است: قائم ما روز عاشورا ظهور خواهد کرد.
3- روز جمعه پس از نماز عشاء: در بعضی از روایات وقت ظهور را بعد از نماز عشاء فرموده است: ظهور قائم آل محمد(ص) روز جمعه بعد از نماز عشاء میباشد.
4- هر صبح و شام: روایاتی درباره انتظار ظهور آن حضرت در صبح و شام نیز آمده، چنان که امام صادق(ع) فرموده است: در صبح و شام منتظر فرج باشید.
و همچنین در دعای عهد آمده است:
بار خدایا، ما دوباره در صبح همین روز با امام خود تجدید عهد کردیم. و هر روز که بعد از این زندگی میکنیم با او عهد میکنیم...
سرّ نامعلوم بودن زمان ظهور: همان گونه که پنهان زیستی آخرین ذخیره الهی از اسرار و رموزی است که بر اساس حکمت الهی تحقق یافته و گفتار معصومین(ع) گویای این حقیقت است؛ مشخص نبودن وقت ظهور نیز، سرّی از اسرار الهی است. در کتاب کمال الدین شیخ صدوق آمده است که دعبل خزاعی گفت: چون قصیده ام را خدمت امام رضا(ع) خواندم، حضرت فرمودند:
و اما اینکه چه وقت ظهور میکند؟ پدرم از پدرش و پدرانش حدیث نقل کرده که امام علی(ع) از پیامبر(ص) پرسدند یا رسول الله(ص) حضرت قائم(عج) از ذریه شما چه وقت خروج خواهد کرد؟ آن حضرت فرمودند: مَثل خروج او مثل ساعت(قیامت) است، لا یجلیها لوقتها الا هو ثقلت فی السموات والارض؛ ظاهر نمیکند آن را در وقتش مگر خدا، و سنگین است آن در آسمان ها و زمین. یعنی امر پراهمیتی خواهد بود.
در کتاب المحجّه از مفضل بن عمر منقول است که گفت: از امام صادق(ع) پرسیدم: آیا برای ظهور حضرت مهدی وقت معیّنی هست که مردم آن را بدانند؟ فرمود:
حاشَ لله که ما وقتی برای آن تعیین کنیم. عرضه داشتم:ای مولای من علت چیست؟ فرمود: زیرا آن همان ساعت است که خداوند تعالی میفرماید: «و یسئلونک عن الساعةِ اَیّانَ مرسییها قل انّما علمها عند ربّی لا یجلیها لوقتها الّا هو» از تو میپرسند هنگام ساعت را که چه وقت خواهد بود، بگو البته علم آن نزد پروردگار من است کسی جز او آن را روشن و ظاهر نتوان کرد.
در روایت دیگری حضرت امام حسن مجتبی(ع) از رسول اکرم(ص) پرسید: قائم ما کی ظهور میکند؟ پیامبر اسلام(ص) فرمودند:
بدان که مثل او قطعاً همانند ساعت(قیامت) است که در آسمان ها و زمین(بسیار پر اهمیت) است و جز به طور ناگهانی نمیآید.
در منابع اسلامی برای ظهور امام عصر(عج) وقتی تعیین نشده است و حتی پیامبر(ص) و ائمه(ع) هم در این باره چیزی نفرمودهاند، و معیِن کنندۀ وقت را دروغگو و کذّاب شمردهاند.
امام صادق(ع) در این مورد میفرمایند:
دروغ میگویند کسانی که وقت معین میکنند. ما(ائمه) در زمان گذشته و در آینده برای ظهور امام دوازدهم وقتی را تعیین نکرده و نخواهیم کرد.
بنابراین حکمت معین نبودن وقت ظهور حضرت مانند معین نبودن ساعت وقوع قیامت است. و این امر بنابر مصلحتی است که خداوند حکیم در نظر دارد. اگرچه با استفاده از روایات میتوان وجوهی را برای معین نبودن وقت ظهور حضرت حجت(عج) ذکر نمود.
1- روایات میگویند وقت ظهور امام زمان(عج) از امور بدائیه است که امکان پیش و پس افتادنش هست. بنابراین اگر اهل ایمان برای تعجیل فرج او جدیّت در دعا داشته باشند امر فرج او جلو میافتد. دلیل بر این مطلب حدیثی از امام صادق(ع) است که فرمود:
وقتی عذاب و سختی بر بنی اسرائیل طول کشید چهل روز به درگاه خداوند گریه و ناله کردند، پس خداوند به موسی و هارون وحی فرستاد که بنی اسرائیل را خلاص کنند، و از صد و هفتاد سال صرف نظر کرد، شما نیز اگر این کار را بکنید خداوند باب فرج را میگشاید. ولی اگر چنین نباشید امر فرج تا آخرین حد خواهد رسید.
به همین جهت حضرت علی(ع) در جواب محمد بن حنیفه که پرسیده است آیا برای دولت مهدی(عج) وقتی هست؟ میفرماید:
خیر، زیرا که علم خداوند بر علم وقت گذاران غالب است. خداوند به موسی وعده سی شب میقات را داد، بعد ده شب افزوده شد، نه موسی آن ده شب را میدانست و نه بنی اسرائیل میدانستند و چون وقت(سی شب) گذشت بنی اسرائیل گفتند: موسی ما را فریب داد. لذا گوساله پرستیدند.
2- نظام هستی نظام علت و معلول است و تا علت تحقق پیدا نکند معلول لباس وجود نمیپوشد و ظهور حضرت نیز خارج از قوانین نظام هستی نیست. انسان نیز در به وجود آوردن علت ها نقش دارد.
3- در صورتی که وقت ظهور معین میشد دلها سخت میشد و بیشتر مردم از ایمان به اسلام برمی گشتند. مؤید این مسئله روایتی است از امام کاظم(ع) که آن حضرت فرمود:
ای علی بن یقطین! تا کنون دویست سال است که شیعه با امیدها و آرزوها پرورش داده شده است.
یقطین پدر علی از موالی بنی عباس بود. ایشان به پسرش گفت: چرا آنچه به ما گفته شد(خلافت بنی عباس) واقع شد ولی آنچه به شما گفته شد صورت نگرفت؟ علی به او پاسخ داد: آنچه به ما و شما گفته شد هر دو از یک جا بیرون آمده است، جز اینکه زمان کار شما فرا رسید و همان طور که گفته شده بود انجام پذیرفت، ولی زمان کار ما فرا نرسیده است. بنابراین ما را به امید و آرزو سرگرم نمودهاند. زیرا اگر به ما گفته میشد این امر نخواهد شد مگر پس از گذشت دویست یا سیصد سال؛ حتماً دلها سخت میشد و بیشتر مردم از ایمان به اسلام بر میگشتند. ولی گفتند چه قدر سریع و نزدیک است برای آنکه دلهای مردم به ایمان نزدیک شود و فرج را نزدیک بنمایاند.
4- وقت ظهور حضرت را معین نکردند تا بدینوسیله راه هرگونه سوء استفاده بسته شود.
اقدامات امام زمان هنگام ظهور
الف) اقدامات حضرت در شهر مکه:
1- معرفی؛ حضرت امام سجاد(ع) فرمودند: آن حضرت به سخن گفتن پرداخته و میفرماید: ایها الناس منم فلانی (مهدی) پسر فلانی(حضرت امام عسکری (ع). منم پسر پیغمبر خدا(ص). دعوت میکنم شما را به آنچه پیغمبر خدا دعوت میکرد.
2- دفاع در برابر مهاجمان؛ در ادامه حدیث فوق آمده:
پس هجوم میآورند که او را بکشند. سیصد و سیزده تن از او دفاع میکنند.
3- نیایش؛ سپس حضرت بین دو نقطۀ رکن و مقام(در خانۀ خدا) چهار رکعت نماز میگذارند.
4- بیعت گرفتن؛ حضرت امام صادق(ع) میفرماید:
به اسم او از آسمان ندا شود و او در پشت مقام باشد. اصحاب به ایشان عرض میکنند اکنون دیگر به اسم شما ندا شد. آنگاه دست او را بگیرند و به بیعت بپردازند. حضرت آمده و به حجرالاسود تکیه مینماید و...
5- سخنرانی در مراسم اخذ بیعت؛ اولین جملهای که ایشان با آن کلام خود آغاز میکند این آیه است: بقیة الله خیرٌ لکم ان کنتم مؤمنین؛ باقیماندۀ حجت خدا برای شما بهتر است اگر مؤمن باشید. سپس میگوید: منم بقیة الله.
آنگاه سیصد و سیزده نفر با او بیعت کرده و دیگران هم بیعت میکنند.
6- اجرای عدالت و حدود الهی؛ حضرت امام رضا(ع) میفرماید:
آنگاه که مراسم بیعت تمام شود، سراغ طایفه بنی شیبه (کلید داران و خادمان خائن خانه خدا) بیاید، دست های ایشان را قطع کند. برای اینکه ایشان دزدهای خانۀ خدایند. دست و پایشان را قطع نموده ایشان را در مکه بگرداند و منادی ندا دهد: این ها دزدان خانه خدا هستند...
7- تکمیل تعداد یاران؛ (10 هزار نفر اصلی)
8- تعیین حاکم برای مکه؛
9- خروج از مکه و عزیمت به مدینه.
ب) دیگر اقدامات امام هنگام ظهور:
1- گسترش عدالت و تشکیل حکومت اسلامی؛ حضرت مهدی(عج) زمانی زمام امور را به دست میگیرد که دنیا وارث انبوهی از نابسامانی ها، بی عدالتی ها و عقیده های انحرافی است. سرانجام روزگاری فرا میرسد که عدل و عدالت با دست توانای مرد الهی در روی زمینِ پر از ظلم و ستم پیاده شود. امام صادق(ع) میفرماید:
به خدا سوگند، بطور حتم عدالت مهدی(عج) به درون خانه ها نفوذ میکند، چنانکه سرما و گرما در آن وارد میشود.
تردیدی نیست که حضرت شوکت مستکبرین، ظالمان و فاسدان را در هم میشکند و حدود معطّله را جاری میسازد و کلمه توحید را در سراسر گیتی میگستراند و این اتفاق بزرگ جز با تشکیل حکومت اسلامی که سراسر عالم گسترده باشد میسر نیست. تشکیل حکومت اسلامی از مهم ترین اقدامات آن حضرت است و بدون آن هیچ یک از وعده های الهی محقق نمیشود.
2- مقابله با عالمان دین نما؛ علما در طول تاریخ چهره ظلم و ستم را سیاه و دین و دینداری را درخشان نمودهاند. در هر روزگاری که پرده های سیاهی و جهل، سایه خود را بر جوامع بشری گسترانده است، دشمنان و علماء دین بودهاند که با مسئولیت خوداندیشه های فساد و تباهی را از دامن مردم بخوبی پاک کردهاند. در آخر الزّمان نیز نقش علما در هدایت جوامع بشری مشهود است. امام هادی(ع) میفرماید:
اگر در دوران غیبت قائم آل محمد(ص) دانشمندان نبودند تا مردم را به سوی او هدایت کنند و با حجت های الهی از دینش دفاع نمایند، کسی در دین خدا پابرجا نمیماند و همه مرتد میشدند. ولی آنان همانند ناخدای کشتی، سکان کشتی را نگاه میدارند. آنان نزد خدا والاترین انسانها هستند.
همچنین حضرت مهدی(عج) در اوائل غیبت کبری توقیعی به این مضمون صادر فرمود:
بعد از این به راویان حدیث ما (فقهای عادل) مراجعه نمائید، آنها حجت من بر شما و من حجت بر آنها هستم.
البته در مقابل این روایات روایتی وجود دارد که در آن آمده است:
حضرت مهدی(عج) بعد از ظهور رهسپار کوفه میگردد و در آنجا عدهای با سلاح در برابر حضرت میایستند و میگویند:ای فرزند فاطمه از همان راهی که آمدهای برگرد، ما به تو نیازی نداریم. در حالی که همه قاریان قرآن و دانشمندان دینی هستند و پیشانی آنها از عبادت پینه بسته و... و امام(ع) شمشیر کشیده همه را از دم تیغ میگذراند.
تردیدی نیست که چنین روایتی ناظر به کسانی است کهاندوخته های علمی و دانش خود را وسیله رسیدن به دنیا قرار دادهاند، نه علمای راستین. از طرفی واژه علما تنها بر علمای شیعه صدق نمیکند. چه بسا عالمان وهّابی و فرقه های انحرافی باشند. لذا روایات متعددی در این باره وجود دارد که به هنگام ظهور حضرت، عدّهای با استفاده از آیات قرآن بر علیه آن حضرت استدلال میکنند و حقانیت او را قبول ندارند. حتی عدّهای علنی در مسجد از مجلس خطابه حضرت بلند شده و به ایشان اعتراض میکنند. بعید نیست که مصداق بسیاری از این گونه روایات علمای ناصبیها و وهّابی ها و سایر گروههای انحرافی باشند. در حالی که علمای شیعه،اندیشه شان برگرفته ازاندیشه اهل بیت(ع) و از شاگردان آن مکتباند. و به روایات متعدد در زمان غیبت، حجّت و خلفای اهل بیتاند.
3- مقابله امام به دشمنان؛ بر اساس حکم عقل و تعالیم انسان ساز اسلام، کشتن منحرفان و معندان تنها پس از عرضه اسلام و تمام شدن حجت بر آنها جایز خواهد بود. و تا زمانی که اسلام بر آنها عرضه نشده و حقانیت اسلام و امام مهدی(عج) برایشان آشکار نشده است، کشتن آنها برخلاف حکم عقل و اصول دین اسلام خواهد بود. اصل اولیه اسلام در مواجهه با دیگران، تلاش برای هدایت آنهاست. امام علی(ع) در این باره میفرماید:
پیامبر مرا به سوی یمن فرستاد و به من فرمود:ای علی با هیچ کس جنگ مکن مگر پس از آنکه او را به اسلام دعوت کنی. به خدا سوگند اگر خداوند به دست تو یک نفر را هدایت کند برای تو آنچه از خورشید بر آن طلوع و غروب میکند بهتر است.
از این رو تمام همّت امام مهدی(عج) صرف اصلاح و هدایت انسان ها خواهد شد و جنگ و قتل در مواردی خواهد بود که امیدی به اصلاح نمیرود. امام صادق (ع) در این باره فرمودهاند:
(امام مهدی عج و سپاهیانش) برپیروان هیچ دینی وارد نمیشوند مگر اینکه آنها را به خداوند، اسلام و اقرار به نبوت حضرت محمد(ص) دعوت میکنند.
و امام کاظم در حدیث دیگری فرمودهاند:
... چون بر یهود، نصاری، صابئین، ملحدان، مرتدان و کفار شرق و غرب عالم خروج کند اسلام را بر آنها عرضه میکند.
بر اساس این روایت رویارویی امام مهدی(عج) با منکران و معاندان تنها پس از عرضه اسلام، دعوت به حقیقت و تمام شدن حجت از یک سو و اصرار ورزیدن آنها بر لجاجت و عنادشان از سوی دیگر خواهد بود.
اهتمام حضرت بر هدایت انسان ها بهاندازهای زیاد است که آن حضرت برای ارشاد مردم از تمام ابزارها استفاده خواهد کرد. امام صادق(ع) در این باره فرمودهاند:
هیچ معجزهای از معجزات انبیاء و اوصیا نیست مگر اینکه به جهت تمام شدن حجّت بر دشمنان مانند آن را به دست قائم ما ظاهر خواهد کرد.
و همانطور که گذشت دشمنان حضرت- که حضرت با آنها خواهد جنگید و آنها را به قتل خواهد رساند- کسانی خواهند بود که پس از آشکار شدن حقیقت و تمام شدن حجت باز بر گمراهی خود تعصب ورزیده و از اطاعت سرپیچی کنند.
وقتی حضرت مهدی(عج) ظاهر شد و حقایق اسلام را به مردم جهان عرضه داشت و برنامه اصلاحی اسلام را به گوش آنان رسانید، بسیاری از مردم اسلام را قبول میکنند. زیرا استعداد مردم برای درک حقایق به حد کمال رسیده است. و از طرفی معجزاتی را به دست امام عصر(عج) مشاهده میکنند در حالی که اوضاع عمومی جهان غیر عادی و فوق العاده است. بدین سان مردم جهان فوج فوج به وسیله حضرت مهدی(عج) اسلام اختیار مینمایند.
حضرت باقر(ع) فرمود:
وقتی قائم ما قیام نمود خدا دست لطفش را بر سر بندگان مینهد و حواسشان را جمع و عقولشان را کامل میگرداند.
به تعبیر روایات اسلام در هر خانه رخنه میکند، چنانکه سرما و گرما در آن نفوذ مینماید. و همان طور که نفوذ سرما و گرما اختیاری نیست، اسلام نیز به همه جا رخنه کرده و آنان را تحت تأثیر قرار میدهد.
گفتنی است هرچه سطح افکار بشر ترقی کند و افراد صالح و خیرخواه زیاد گردند؛ افراد ستمگر و خود سر نیز در میان بشر وجود خواهد داشت که با حق و دادگری دشمن بوده و برای حفظ منافع شخصی خود در مقابل امام قیام خواهد نمود. برای سرکوبی این جمعیت جز جنگ و خونریزی چارهای نیست. از این جهت احادیث، جنگ و خونریزی را حتمی دانسته است.
4- ویرانی برخی مساجد؛ اگرچه روایاتی درباره خرابی و ویران کردن مساجد آمده است، اما هیچ یک از آنها بدون حکمت و مصلحت نمیباشد. اینک به نمونه هایی از آن اشاره میشود.
الف) تخریب مساجد جهت اصلاح آن: اصبغ ابن نباته میگوید امیرالمؤمنین(ع) وارد مسجد کوفه شد... سپس فرمود:
وای بر آنکه تو را از گل و خاک پخته بنا کرده و جهت قبله نوح را تغییر داد! آنگاه فرمود: خوش بحال کسی که شاهد ویرانی تو در روزگار قائم از اهل بیت باشد.
و همچنین از آن حضرت نقل شده که فرمود:
بی گمان هنگامی که حضرت قائم، قیام کند مسجد کوفه را خراب کرده و قبله آن را اصلاح میکند.
ب) تخریب مساجد در مسیر جاده و مشرف: ابوبصیر میگوید امام باقر(ع) فرمود:
هنگامی که قائم ما قیام کند، چهار مسجد را در کوفه ویران میسازد. و همچنین مسجدی که مشرف بر دیگران باشد نمیگذارد. مگر اینکه حالت اشراف آن را برداشته و به حالت سادگی درآورد. و همچنین مسجدی که در مسیر جاده ها قرار گیرد از بین میبرد.
هیچ یک از روایات حکایت از ویران کردن بسیاری از مساجد ندارد. و روایاتی که اشاره به خراب کردن مساجد دارد؛ اولاً مراد از این خرابی نابود کردن نیست. و دیگر آنکه در برخی روایات علت خراب کردن مساجد نیز توضیح داده شده. مانند: اصلاح قبله و یا حالت اشرافی و تزیینی که آن را به حالت سادگی درمی آورد. بنابراین چنین نیست که حضرت مساجد زیادی را خراب کند، و اگر تعدادی را خراب میکند به خاطر مصالحی است.
نحوه پیروزی و غلبه جهانی امام
از احادیث و روایات به دست میآید که امام زمان(عج) اسلام را با اجبار به گونهای که مردم هیچ اختیار و ارادهای در پذیرش آن نداشته باشند؛ پیاده نخواهد کرد. زیرا انسان موجودی است که همیشه در قلمرو تکلیف و اختیار در حرکت بوده و در دوران ظهور حضرت نیز همین تکلیف و اختیار وجود دارد. در احادیث داریم که در هنگام ظهور قائم برخی از مردم حق را اختیار میکنند و از مهدی(عج) پیروی میکنند و برخی باطل را اختیار کرده و رو در روی حضرت میایستند که اینان نابود میشوند. امام باقر(ع) فرموده است:
حضرت مهدی(عج) به سوی کوفه رهسپار میشود. در آنجا شانزده هزار نفر مجهز به سلاح در برابر حضرت میایستند، آنان قاریان قرآن و دانشمندان دین هستند که پیشانیهایشان از بسیاری عبادت پینه بسته، چهره هایشان در اثر شب زنده داری زرد شده، نفاق سراپایشان را پوشانده است. آنان یک صدا فریاد بر میآورند:ای فرزند فاطمه! از همان راه که آمدهای بازگردد، زیرا به تو نیازی نداریم. حضرت مهدی (عج) پشت شهر نجف روز دوشنبه تا شامگاه بر آنان شمشیر میکشد و همه را از دم تیغ میگذراند و در این نبرد از یاران حضرت حتی یک نفر زخمی نمیشود.
1- برخورد جدی و قدرتمندانه با ستمگران: در آن روزگار چنین نخواهد بود که مردمان را موعظه کنند و بسیاری از مردم گوش فرا ندهند و سرگرم جنایت و فساد باشند و پیامبران را بکشند و سنّتهای آنان را محو کنند. امام باقر(ع) فرمود:
اِن رسول الله(ص) سار فی امته باللّین، کان یتألف الناس و القائم یسیر بالقتل...؛ رسول خدا در میان امت خویش به نرمی و محبّت رفتار مینمود ولی امام مهدی با کشتن با معاندان برخورد میکند...
2- آمادگی جهانی: به طوری که از روایات استفاده میشود پیروزی امام زمان به آمادگی جهانی بستگی دارد. وقتی جهان پذیرش یک حکومت جهانی را پیدا کرد و انسان جنگ زده، صلح طلب شد پیروزی انقلاب حضرت مهدی تحقق میپذیرد. در بعضی از روایات آمده است که پیدایش این آمادگی جهانی بر اثر یک جنگ وحشتناک است که انسان جنگ زده در پی صلح و آرامش است. امام صادق(ع) فرموده است:
حکومت جهانی و رهبری واحد تحقق پیدا نمیکند مگر روزی که در یک جنگ ویرانگر دو سوم بشر نابود شوند.
3- سلاح برتر و مدرن: در بعضی روایات آمده است که حضرت مهدی(عج) از سلاح برتر برخوردار است. از این رو جهان تسلیم او خواهد شد. پس سلاح ایمان و آلات جنگی مدرن نقش مهمی در پیروزی های امام میتواند داشته باشد.
4- سلاح علم و دانش: در بسیاری از احادیث به این واقعیت اشاره میشود که امام زمان(عج) با قدرت علمی مغزها را متوجه خود مینماید و علماء و دانشمندان جهان به او ایمان میآورند. امام صادق(ع) فرموده است:
تا زمان حضرت مهدی(عج) علم و دانش تا دو کلمه ترقی میکند. اما در عصر مهدی(عج) تا بیست و هفت کلمه ترقی خواهد کرد و این یکی از اسباب پیروزی است.
5- سایر عوامل پیروزی: از احادیث استفاده میشود که رفتار قاطعانه و قدرت شمشیر یکی از عوامل پیروزی خواهد بود. عوامل دیگر مانند آمادگی جهانی، سلاح مدرن، قدرت علم و دانش و انتخاب کارگزاران لایق نیز نقش عمدهای در پیروزی و گسترش اسلام خواهند داشت. در گفتار پیشوایان معصوم(ع) فتوحات حضرت به قدرت نیروهایی نسبت داده شده که از سراسر جهان به یاری حضرت میشتابند. ولی پیروز شدن بر تمام جهان کاری بس دشوار است که علاوه بر قدرت فردی و زمینه های اجتماعی عصر قیام به امدادهای غیبی الهی نیز نیازمند است. ادیان پسر صلت میگوید به امام رضا(ع) عرض کردم: آیا شما صاحب الامر هستید؟ فرمود:
من امام و صاحب امر هستم، ولی نه آن صاحب امری که زمین را از عدل و داد پر میکند آنگاه که از ستم و بیداد پر شده باشد. چگونه میتوانم صاحب آن امر باشم، در حالی که ناتوانی جسمی مرا میبینی؟ حضرت قائم کسی است که وقتی ظهور میکند در سن پیران است ولی به نظر جوان میآید.اندامی قوی و تنومند دارد به طوری که اگر دست را به سوی بزرگ ترین درخت دراز کند آن را از ریشه بیرون میآورد و اگر میان کوهها فریاد برآورد صخره ها میشکند و از جا کنده میشود...
در هنگام قیام حضرت قائم (عج) شیعیان آن حضرت چنان پاره هائی از پولاد میشوند که قدرت هریک از آنان بهاندازه قدر چهل مرد بیان شده است.
6- نقش نیروهای مردمی در انقلاب جهانی حضرت مهدی(عج): در احادیث آمده است که حضرت مهدی هنگام ظهورش از مردم یاری میطلبد و این بدان سبب است که قیام جهانی خویش را تا جایی که ممکن است با توان خود مردم به ثمر برساند. در احادیث میخوانیم:
مهدی(عج) از مردم یاری میطلبد. یکی از یاران خود را میخواهد و به او میفرماید: به نزد مردم مکّه برو، و بگوای مکیان! من فرستاده مهدیام؛ مهدی میگوید: ما خاندان رحمتیم، ما مرکز رسالت و خلافتیم. مردمان به ما ستم کردند. حق ما را از ما ستاندند. اکنون من از شما یاری میطلبم. به یاری من بشتابید!
یا ایها الناس! انا نستنصر الله، و من اجابنا من الناس؛ای مردمان، ما از خدا یاری میطلبیم و از هرکسی که دعوت ما را بپذیرد و در صف یاران ما در آید..
انا نستنصر الله الیوم و کل سلیم؛ ما امروز از خدا یاری میطلبیم و از هر مسلمانی که در جهان هست.
باز هم در حدیث میخوانیم هنگامی که قائم قیام کند، خداوند شیعیان را از همۀ شهرها، نزد او گرد میآورد. از امام باقر(ع) نیز روایت شده است که بانوان نیز در این قیام بزرگ شرکت دارند. فرمود:
چون مهدی فریاد برآورد که ما از خدا یاری میطلبیم و از هر مسلمانی؛ سیصد و سیزده تن از مردان نزد او آیند که با آنان پنجاه زن نیز هست. این جماعت در مکه گرد آیند.
این شمار نخستین گروه از یاران مهدی است. سپس دسته دسته مردمانی که جزء یاران او خواهند بود از زن و مرد به آنان خواهند پیوست.
امدادهای غیبی در انقلاب جهانی
آیا حضرت با انجام کراماتی مشکلات را از سر راه برمی دارد مانند اینکه خداوند ملائکه را به یاری حضرت میفرستد؟
در برخی روایات سخن از نیروهایی است که دارای خصوصیات فرشتگان هستند و منتظر ظهور حضرتند تا او را یاری کنند. از تابوت حضرت موسی(ع)... نیز به عنوان وسیله دیگری برای نصرت و یاری حضرت نام برده شده است. به ذکر برخی از روایات در این زمینه پرداخته میشود.
1- رعب و ترس: امام صادق(ع) میفرماید: قائم ما اهل بیت با ترس و رعب یاری میشود.
و نیز میفرماید:
خداوند حضر قائم(عج) را به سه لشکر یاری میدهد: فرشتگان، مؤمنان و ایجاد رعب در دل دشمن.
از این روایات و احادیث دیگر استفاده میشود که دشمن از حرکت لشکریان حضرت مهدی(عج) چنان وحشت زده میشود که کسی جرأت شورش علیه آن را ندارد.
2- فرشتگان و جنّیان: حضرت علی(ع) میفرماید:
خداوند حضرت مهدی(عج) را با فرشتگان، جن و شیعیان مخلص یاری میکند.
امام باقر(ع) نیز میفرماید:
فرشتگانی که در جنگ بدربه پیامبر(ص) یاری دادند هنوز به آسمان باز نگشتهاند تا اینکه حضرت صاحب الامر را یاری رسانند و تعدادشان پنج هزار فرشته میباشد.
3- فرشتگان زمین: محمدبن مسلم میگوید از امام صادق(ع) درباره میراث علم واندازۀ آن پرسیدم. حضرت پاسخ داد:
خداوند در شرق و غرب عالم دو شهر دارد که در آن گروهی سکونت دارند. هرچند یکبار با آنان دیدن میکنم و آنان از ظهور قائم میپرسند. گروهی از آنان از روزی که به انتظار قائم(عج) بودهاند سلاح خود را زمین نگذاردهاند. آنان از خداوند میخواهند که حضرت را به آنان بنمایاند. هنگامی که امام مهدی قیام میکند آنان همراه او هستند. اجتماع آنان متشکل از پیر و جوان است. این گروه ازاندیشه و دستورات امام آگاه بوده و آن را اجرا میکنند. این سپاهیان را به جنگ هند، دیلم، روم، بربر، فارس، جابرسا و جابلقا که دو شهر در شرق و غرب است میفرستد. تمام پیروان ادیان را به اسلام، یکتاپرستی و ولایت ائمه دعوت میکنند که در صورت اجابت، مردم رهایی مییابند و اگر تخلف کردند به قتل میرسند. در تمام شرق و غرب عالم همگان ایمان میآورند.
4- تابوت موسی(ع): امام(ع) میفرماید:
هنگام ظهور ولی عصر(عج) عیسی(ع) فرود میآیدو کتابها را از انطاکیه گردآوری میکند. خداوند بر روی او از چهره ارم ذات العماد پرده برمی دارد و کاخی را که حضرت سلیمان پیش از مرگش ساخته آشکار میسازد. حضرت دارائیهای کاخ را گردآوری میکند و آن را بین مسلمانان تقسیم مینماید. و تابوتی را که خداوند به(اربیا) دستورانداختن آن را در دریای طبرستان داده بود خارج میسازد، در آن تابوت آنچه که خاندان موسی و هارون به یادگار گذاشتهاند موجود است و نیز الواح و عصای موسی و قبای هارون و ده صاع از غذایی که بر بنی اسرائیل فرود میآمد و مرغ های بریانی که بنی اسرائیل برای آیندگان خود ذخیره کردهاند در آن میباشد. آنگاه با استفاده از آن تابوت شهرها را میگشاید همان گونه که پیش از او نیز چنین کردند.
سلاح جنگی امام زمان(عج)
در خصوص ابزار قیام آن حضرت در روایات تعبیر بالسیف؛ با شمشیر، آمده است. اکنون سخن این جا است که چگونه با شمشیر میتوان بر هزاران پوند بمب های هستهای که برای ویران ساختن کرۀ زمین کافی است، مقابله کرد؟ در این باره چندین پاسخ وجود دارد که به بیان پارهای از آنها میپردازیم.
الف) برخی در پاسخ میگویند همان طور که در روایات آمده است، امام زمان(عج) با شمشیر قیام خواهد کرد. ولی این قیام زمانی خواهد بود که منابع انرژی همچون نفت، گاز و... و ذخایر آن پایان یافته است و استفاده از ابزارها و اختراعاتی که متکی به این انرژی ها هستند ناممکن شود. در این حال بشر به همان وضع نخستین باز میگردد، و آنگاه تسلط بر قدرت های جهان خوار با شمشیر، چندان دور از ذهن نخواهد بود.
ب) عدهای دیگر معتقدند خروج امام زمان(عج) با شمشیر کنایه از نبرد است و این روایات در مقام بیان نوع سلاح نیست؛ بلکه از آن جهت که در زمان صدور این روایات، سلاحی جز شمشیر برای مخاطبان قابل تصور نبوده است، از این تعبیر استفاده کردهاند. معنای مد نظر از این تعبیر چنین بوده که جنگ و درگیری در برنامه های انقلاب حضرت مهدی(عج) قرار دارد.
منبع: کتاب مقالات مهدوی،مرکز مطالعات و پژوهش های فرهنگی حوزه علمیه قم
نظرات شما عزیزان:
نویسنده : محمد رضا زینی
تاریخ : 24 / 11 / 1391
ساعت :